ماتیاس هورکس، محقق آینده پژوه آلمانی و نویسنده کتاب جهان پس از کرونا:
این روزها اغلب از من پرسیده میشود که دوران کرونا کی به پایان میرسد و ما به شرایط عادی برمیگردیم؟
من میگویم هرگز.
برخی مقاطع تاریخی وجود دارند که مسیر آینده را تغییر میدهند. ما از این مقاطع به عنوان بحران عمیق نام میبریم. ما اکنون در این بزنگاه قرارگرفته ایم.
در دوران کرونا، دنیائی که خیال میکردیم آن را میشناسیم فرو ریخته است.
بقول "یورگن هابرماس" کرونا باعث شد ما بفهمیم چقدر نمی فهمیم!
در پشت ریزش جهانی که خیال می کردیم میشناسیم، جهان دیگری در حال جوش خوردن است.
ما در جهان پساکرونا تعجب خواهیم کرد که محدودیتهای اجتماعی که ناگزیر به رعایت آنها شدیم، کمتر باعث تنهائی ما شدند، بلکه برعکس بعد از نخستین شوک، خیلیها حتی احساس راحتی میکردند که بسیاری از دوندگیها، حرافیها، ارتباط ها از کانالهای چندگانه ناگهان متوقف شد.
فاصلهای که ویروس ما را مجبور به رعایت آن کرده، همزمان نوع جدیدی از نزدیکی را به ما میآموزد. ما در این دوران انسانهائی را شناختیم که در حالت دیگر هرگز نمیشناختیم.
انسانها به رغم محدودیت های رادیکال توانستند همبستگی نشان دهند و سازنده باشند. هوش اجتماعی انسان کمک کرد و از این طریق، رابطه تکنیک و فرهنگ تنگاتنگ تر شد.
ما تعجب خواهیم کرد که چگونه تکنولوژی فرهنگ دیجیتال در عمل جا باز کرده است.
آموزگاران درباره آموزش از طریق اینترنت بسیار آموخته اند، کار از خانه برای بسیاری یک امر طبیعی شده است.
در مقابل تکنیک های فرهنگی کهنه شده دستخوش رنسانس شدهاند، انسان ها وقتی تلفن می زنند، به جای پیام گیر صدای اصلی صاحب خانه را می شنوند. ویروس فرهنگ مکالمات طولانی تلفنی را همراه آورد. پیامها، ناگهان معنائی تازه یافتند. انسان بار دیگر ارتباط با یکدیگر را جدی گرفت. فرهنگ تازه "در دسترس بودن و تعهدات متقابل" دوباره زنده شد. جوانانی که معمولا از چنگال شتاب و اضطراب رهائی نداشتند، ناگهان قدم زدن های طولانی را آغاز کردند. کتاب خواندن دوباره به فرهنگ روز تبدیل شد!
بی گمان در جهان پساکرونا انسان خردمندتر میشود.
ما بیش از پیش توجه خود را بار دیگر به پرسشهای انسانی معطوف میکنیم: انسان چیست؟ ما برای یکدیگر چه معنائی داریم؟
پس از کرونا، ما به پشت سر نگاه میکنیم و به یاد میآوریم که در روزهای ویروس واقعا چقدر انسانیت وجود داشت؟
https://www.horx.com/48-die-welt-nach-corona/
No comments:
Post a Comment