چهل سال پیش اهواز، در میان همهمه جنگ، جوانی سرزنده و بیست و چند ساله بنام "مهدی حسینی" با موهای فر، شلوار جین، عینک ری بن و کفش های کتانی، اولین کاست مایکل جکسون و فلش دنس را به من هدیه داد...
نوار کاستی که تکثیر و دست به دست شدن آن، دری شد رو به سوی بهشت برای نوجوانهای محل در میان جهنم جنگ و صدای بمب و موشک از یک سو و نعره های بلندگوی بسیج و پاترول های گشت کمیته(ثارالله) از سوی دیگر...
اگرچه مهدی و مایکل هر دو دیر زمانی است که از دنیای ما پر کشیده اند، اما خاطرات و موسیقی آنها همچنان باقی است.
No comments:
Post a Comment