نوروز برای من و بسیاری از آنها که در خارج از ایران، دور از جمع ایرانیان و تنها زندگی میکنند، در گذر روزگار تبدیل به یک مراسم مجازی و محدود به فرستادن پیام شادباش به دوستان و خانواده در نت شده است.
گمان میکنم آخرین باری که خوان نوروزی(:سفره هفت سین) داشتیم هفت یا هشت سال پیش در ترکیه همراه با جمعی از دوستان بود.
با تمام این اوصاف اما نوروز به هر شکل و گونهای که باشد، پیامآور شادی، فرارسیدن بهار و باز رویش زندگی است. برپایه آموزههای اوستا و فرهنگ ایران باستان، شادی موهبتی داده شده به آفرینش توسط اهورامزدا است تا آفریدگان در برابر غم و اندوه اهریمنی تاب آورند.
فرهنگ شادی و شاد خوردن و شاد زیستن در نویسههای سخنوران پارسی گو چون خیام، فردوسی و حافظ هم ستوده شده است.چنانکه خیام میفرماید:
می خوردن و شاد بودن آیین من است
فارغ بودن ز کفر و دین، دین من است
گفتم به عروس دهر کابین تو چیست
گفتا دل خرم تو کابین من است
امید آنکه با فرارسیدن نوروز و آمدن بهار در این سال نو جوانه های شادی در جان و زندگی یکایک ما و آنها که عزیز میداریم و دوستشان داریم رویشی دوباره یاب و دبا رویش جوانههای امید و گسترش روشنایی در زادبوم ما همراه شود.
روزگار ما و ایران به از این باد.
نوروزتان پیروز، هر روزتان نوروز
ف.ش
No comments:
Post a Comment