بعد از تغیرات سال 2014 و بسته شدن کانال های انتقال پناهندگان به کشور سوم، ترکیه تبدیل به یک باتلاق و خط پایان برای پناهندگان ایرانی شد.
پناهندگان ایرانی در ترکیه بطور رسمی اجازه کار ندارند و برای امرار معاش تنها کارهای سخت و سیاه قابل دسترس است
برای همان کارهای سیاه هم رقابت های ناجوانمردانه بسیاری وجود دارد.
خوردن و ندادن مزد کارگران سیاه ایرانی برای کارفرمایان ترک تبدیل به رویه ای عادی و روزمره شده و هیچ راهکار قانونی و حمایتی برای شکایت وجود ندارد.
پلیس و دستگاه قضایی ترکیه در هیچ زمینه ای از پناهندگان ایرانی در برابر شهروندان ترک دفاع نمی کند و شکایت کردن در بیشتر اوقات، چیزی جز اتلاف وقت و پول برای پناهنده ایرانی نیست.
محل اسکان پناهندگان ایرانی اکثرا" در شهرهای محروم و مذهبی منطقه آناتولی ترکیه است.
فضای این شهرها بسیار مذهبی و بسته است و قابل مقایسه با شهرهای توریستی ساحل غربی ترکیه نیست.
در برخی از این شهرها مانند نوشهیر و آکسارای، فروش مشروبات الکی جز در یک خیابان در باقی محلات شهر ممنوع است
برخی پناهندگان ایرانی بیش از بیست سال است که در وضعیتی بلاتکلیف در ترکیه روزگار می گذرانند.
بچه های پناهندگان ایرانی که در ترکیه متولد شده اند از هیچ حق و حقوق شهروندی برخوردار نیستند و تنها اجازه دارند که به مدرسه بروند.
دولت ترکیه مطلقا" هیچگونه کمک مادی یا خدماتی به پناهندگان ایرانی ارائه نمی دهد و افراد از لحظه ورود به ترکیه تنها باید به جیب و همت خودشان متکی باشند. این درحالی است که پناهندگان سوری هرماهه از حزب حاکم ترکیه کمک مالی و بسته مواد خوراکی خشک دریافت میکنند.
رفتار پلیس ترکیه با پناهندگان ایرانی بسیار زننده و تحقیر آمیز است و حتی بعد از گذشت سالها سکونت برخی پناهندگان قدیمی، این رویه برخورد تغییری نکرده است.
پناهندگان بدون اجازه کتبی پلیس حق خروج از شهرشان را ندارند و باید هفته ای دو یا سه بار برای ثبت حضور غیاب به اداره پلیس مراجعه کنند.
تعرض و سوءاستفاده جنسی پلیس های ترکیه از زنان پناهنده ایرانی و افغانی تبدیل به یک پدیده عادی شده.
بسیاری از زنان پناهنده ایرانی و افغانی در ترکیه برای گذران زندگی اقدام به تن فروشی میکنند.
کمیساریا پناهندگان سازمان ملل دیر زمانی است که عطای پناهندگان را به لقایشان بخشیده و تنها نام و سایه ای از ان در ترکیه باقی مانده.
سقوط ارزش پول ترکیه و بحران های اقتصادی این کشور سبب شده تا قیمت اجاره خانه و هزینه زندگی و خورد و خوراک در برابر اندک درامد سیاه پناهندگان بسیار سرسام آور شود و اکثر پناهندگان در شرایط اسفناکی روزگار بگذرانند.
برخورد صاحبان املاک در ترکیه با مستأجر های پناهنده، بیش از آنکه رابطه موجر و مستأجر باشد، رابطه ارباب با رعیت است.
ترکیه تبدیل به بهشت کلاهبرداران ایرانی شده
ترکیه برای قاچاقچیان انسان و فروشندگان مواد مخدر جذابیت بسیاری دارد
ادارات پلیس و دادگاه های ترکیه انباشته از پرونده های خلافکاری هموطنان ایرانی است و متاسفانه شمار زیادی از ایرانیان با جرائم کلاهبرداری و موادفروشی در زندان های ترکیه بسر میبرند
.
.
تنگناهای روحی و فشارهای خورد کننده زندگی پناهندگی در ترکیه سبب میشود که هرچند مدت یکبار شاهد خبر خودکشی شماری از پناهندگان ایرانی باشیم.
جوانانی که در غربت و بدبختی جان می دهند و حتی غریبانه در قبرستان های شهرهای دور افتاده ترکیه دفن میشوند.
آنهایی هم که با صرف هزینه و زحمت و رنج بسیار خودشان راهم به جزایر یونان یا خاک بلغارستان میرسانند، پس مدتی بازداشت در کمپ های جهنمی دوباره به ترکیه باز پس فرستاده می شوند. و روز از نو روزی از نو.............
اینجا هیچ امیدی به آینده نیست، هموطن ایرانی پناهندگی در ترکیه سراب و باتلاقی بیش نیست.
اگر به راستی تهدید جانی برای شما وجود ندارد، برای پناهندگی به ترکیه نیایید و در این باتلاق خودتان را گرفتار نکنید. پناهندگی در ترکیه تنها برای کسانی توجیه پذیر است که در ایران جانشان در خطر است و توان مالی یا زمان کافی برای رسیدن به کشور امن دیگری را ندارند.
ف.ش
No comments:
Post a Comment