اینجا سال‌ها مانند خانه دوم من بود،
همواره سپاسدار سه تن هستم، نخست زنده یاد فرنگیس خانم یگانگی(شاهرخ) و خانواده ایشان که بنای کتابخانه را بنیاد نهادن و در مرمت آن کوشیدن،
دوم روانشاد آقای فریدون بنداری که با وجود ناملایمات و فراز و فرودهای روزگار، سالیانی دراز در نگهداری از کتابخانه و فرهنگ گستری همت گمارد،
و سوم خانم نوشین فرامرزیان و گرامیانی که برای روشن ماندن چراغ آنجا با مهر بسیار می‌کوشند.
اگرچه دورم، اما یک دنیا سپاس
No comments:
Post a Comment