زمانی خانه های کوی کوروش(اهواز) همانند محله نیوساید، همه ویلایی با نمای شمشاد، گل کاغذی و حیاط های گلکاری و چمن بود، بعضی خانه ها استخر داشتند. تعداد خارجی های ساکن منطقه هم کم نبود. آن موقع فقط فاز یک و دو وجود داشت. بیشتر ساکنان کورش را طبقه متوسط اهواز چون مهندسین و کارکنان عالیرتبه شرکت نفت، صنایع فولاد و پزشکان تشکیل میداند.
بیشتر خانم‌ها بی‌حجاب بودند و آن زمان هنوز خبری از دکان روضه خوانی و آخوند در منطقه نبود. بعضی‌ها از خانه‌ها سگ داشتند. در هر کوچه بیست و چند خانواده بیشتر زندگی نمی‌کردند و همه همدیگر را می‌شناختند. عصرها که هوا خنک تر میشد اجازه داشتیم که برای بازی به کوچه برویم، همبازی‌ها همان هم مدرسه ای های تنها دبستان مختلط منطقه کورش بودند.
کل بچه های کوچه به زحمت به تعداد انگشتان دو دست بودیم. کسی فکرش راهم نمی‌کرد روزی آن صداهای خنده و شادی دخترها و پسرهایی که همراه هم دوچرخه‌سواری می‌کردند، آن محله سرسبز و زیبا با مردمی خوش‌پوش و ماشین‌های آخرین مدل آمریکایی، زیر سیلاب روزگار و کوهی از آپارتمان‌های بتنی بدقواره دفن شود.
ف.ش
No comments:
Post a Comment